Bij hevige regenval verzamelt het water zich op het laagste punt van een plat dak. De belasting neemt toe.

Door het gewicht van het regenwater kan de constructie van een plat dak vervormen of zelfs instorten.

Gemiddeld storten er jaarlijks zo’n 20 lichte daken in. Uit de 104 door VROM onderzochte instortingsgevallen blijkt dat er doorgaans geen of geen goede wateraccumulatie berekening is gemaakt. Dit houdt in dat de te verwachten hoeveelheid regenwater op het dak niet is berekend, inclusief de consequenties voor de constructie.

Daarnaast blijkt uit een onderzoek van de VROM-Inspectie betreffende de veiligheid van overdekte openbare zwembaden het volgende:

• Een aandachtspunt is dat bij een fors deel van de onderzochte zwembaden met een plat dak verstopping of dreigende verstopping van de regenwaterafvoer door afgevallen bladeren is geconstateerd.
• Een tweede aandachtspunt is dat een fors deel van de onderzochte zwembaden niet beschikt over noodoverstorten in de dakrand of over te weinig noodoverstorten. Hierdoor ontstaat het risico dat zich bij verstopping van de regenwaterafvoer water ophoopt op het dak en de dakconstructie overbelast kan raken.

Een statistisch onderzoek van circa 200 door ons geanalyseerde vlakke daken met betrekking tot wateraccumulatie levert bovendien de volgende resultaten:

• Slechts 3% van de geanalyseerde daken voldoet aan de voorschriften.
• 14% zal bij de voorgeschreven hoeveelheid niet bezwijken maar voldoet niet geheel aan de voorschriften.
• 57% zal vrijwel zeker bezwijken wanneer een serieuze stortbui het gebouw treft én het reguliere HWA-systeem faalt ten gevolge van verstoppingen of tijdelijke overbelasting van het rioolsysteem. De afkorting HWA betekent hemelwaterafvoer
• 26% blijkt zeer gevoelig voor wateraccumulatie en er is grote kans op instorten tijdens een hevige regenbui.

Door de Tweede Kamer is o.a. gevraagd of de bouwvoorschriften nog wel zijn toegesneden op de huidige omstandigheden. Deze vraag is bevestigend beantwoord. De onderzoeken naar de (recente) instortingen ondersteunen dat. In elk van de ruim 100 schadegevallen bleek de dakconstructie op één of meer onderdelen niet aan de voorschriften voldaan te hebben.

Dat deze berekening sinds het Bouwbesluit uit 1992 expliciet wordt geëist is algemeen bekend.

Minder bekend is dat de schade ten gevolge van wateraccumulatie niet wordt vergoed door de verzekeringen indien blijkt dat er niet (correct) is gerekend in overeenstemming met de TGB 1990 (NEN 6702).

Uit het voorgaande blijkt onmiskenbaar dat het risico van instorten tamelijk groot is én dat de hieruit voortvloeiende schade meestal niet gedekt is.

Schouten Engineering Consultancy B.V. kan u behulpzaam zijn om deze risico’s objectief in kaart te brengen en deze op te heffen door een gerichte advisering.